Manganina é un nome rexistrado para unha aliaxe que normalmente contén un 86 % de cobre, un 12 % de manganeso e un 2 % de níquel. Foi desenvolvida por primeira vez por Edward Weston en 1892, mellorando o seu Constantán (1887).

Unha aliaxe de resistencia con resistividade moderada e baixo coeficiente de temperatura. A curva de resistencia/temperatura non é tan plana como as constantanas nin as propiedades de resistencia á corrosión son tan boas.

A folla e o arame de manganina úsanse na fabricación de resistencias, especialmente amperímetrosderivacións, debido ao seu coeficiente de temperatura practicamente nulo do valor da resistencia[1] e á súa estabilidade a longo prazo. Varias resistencias de manganina serviron como estándar legal para o ohmio nos Estados Unidos desde 1901 ata 1990.[2] O arame de manganina tamén se usa como condutor eléctrico en sistemas crioxénicos, minimizando a transferencia de calor entre os puntos que necesitan conexións eléctricas.

A manganina tamén se emprega en medidores para estudos de ondas de choque de alta presión (como as xeradas pola detonación de explosivos) porque ten baixa sensibilidade á deformación pero alta sensibilidade á presión hidrostática.
Resistencia dos fíos: 20 °C. Manganina Q = 44 x 10-6 ohm cm. Calibre B&S / ohmios por cm / ohmios por pé 10,000836,0255 12,00133,0405 14,00211,0644 16,00336,102 18,00535,163 20,00850,259 22,0135,412 24,0215,655 26,0342 1,04 27,0431 1,31 28,0543 1,66 30,0864 2,63 32,137 4,19 34,218 6,66 36,347 10,6 40,878 26,8 Manganina Aliaxe Número CAS: CAS# 12606-19-8

Sinónimos
Manganina, aliaxe de manganina, derivación de manganina, tira de manganina, fío de manganina, fío de cobre niquelado, CuMn12Ni, CuMn4Ni, aliaxe de cobre e manganina, HAI, ASTM B 267 Clase 6, Clase 12, Clase 13, Clase 43,